İlk Kitapta Aşk//Jenn McKinlay Kitap Yorumu^^

Selamla^^

Yine ve yeniden kitap yorumuyla kaşınızdayım^^ Bu seferki kitabım o kadar güzeldi, o kadar tatlı ve kalp kırıcıydı ki son zamanlarda okuduğum en güzel kitaplardan biriydi.

Bir kere kitabımız kitapçıda ve kitaplar arasında geçiyor. Yani aynı biz. Sonra İrlanda'ya gidiyor karakterimiz, G*zze olayında İrlanda çok destek verdi ülke olarak, halk olarak. O yüzden avrupaya gitme şansım olsa ilk İrlanda'ya giderdim.

O yüzden bolca İrlanda ve kitap olunca kitabı daha çok sevdim. Bir de tabii karakterlerimiz vardı ki tamamdır, on numara kitap. :)

Hayatını kitaplara adamış bir kütüphaneci... En sevdiği yazarın yaşadığı o tatlı İrlanda köyüne taşınır ve huysuz patronuna kalbini kaptırır. Beklemediği şey ise romanlarda okuduğu o çetrefilli aşkın bu sefer onun için yazılacağıdır!

Martha's Vineyard'da kitaplarla çevrili bir yaşam süren Emily Allen, en karanlık günlerinde ona ışık olan yazar Siobhan Riordan’dan beklenmedik bir iş teklifi alır ve İrlanda'ya davet edilir. Emily için bu teklif, hayallerine dokunma fırsatıdır ve hiç düşünmeden kabul eder. Siobhan Riordan ise on yıllık bir aradan sonra, herkes tarafından büyük beğeni toplayan serisinin final kitabını yazmaya karar verir. Ona bu süreçte yardımcı olmak Emily için her şeye bedeldir ama hiç hesapta olmayan bir şey vardır: Patronu Kieran Murphy. Bu aksi ve huysuz kitap kurdu, Emily'nin varlığından pek hoşlanmaz ve bunu net bir şekilde belli eder. Günler tatlı-sert atışmalarla geçerken Emily, hem bu yeni hayata hem de Kieran’a giderek daha fazla bağlanır.

Ta ki Kieran'ın bu zorlayıcı tavırlarının altındaki asıl sebebi öğrenene dek.

Siobhan hikâyesine son noktayı koymaya hazırlanırken Emily de kendi hikâyesinde bir sonraki sayfayı çevirmek zorundadır. Cesaret, aşk ve yeni başlangıçların heyecanıyla işlenmiş bu masalda Emily'nin kendi mutlu sonunu yazmayı öğrenmesi gerekecektir. Her sayfası umut ve aşkla dolu bu hikâye, kalbinizin en derin köşesine dokunacak!

Emily babasının onları terk etmesinden sonra annesinin sorunlarıyla baş etmekten büyük sıkıntılar yaşamaya başlar. İş hayatında da kütüphaneci olarak devam eden Emily gençliğinde hayata tutunmasını sağlayan serisinin son kitabını on yıldır beklemektedir. Bir gün serisinin yazarına yazdığı mektuptan sonra kendini annesinin baskısından koparıp İrlanda'da bulur.

Hastalık hastası olmasıda hayatını etkiler ama İrlanda'ya gelme kararı verirken her şeyi geride bırakmakta kararlıdır.

Her şey yolunda gitmiş, çok sevdiği yazarıyla da anlaşmıştır ama daha ilk dakikadan ona kötü davranan patronu ve yazarın oğlu çıkmştır.

Emily çok tatlıydı, annesine yıllar sonra karşı çıkması, hastalık hastası olmasına neden olan mevzu çok kalp kırıcıydı. Yine de herkese rağmen karar verip, ülke değiştirmesi takdiri hak ediyordu.

Sonralardan da gururlu çıkışları falan kitaptaki en sevdiğim karakter oldu.

Kieran, ismi zor olduğu için Kier diyeceğim.

Annesinin yıllar önce bıraktığı kitabın yazılmasını istemediğinden yeni gelen çalışanına çok iyi davranmak istemez ki hemen gitsin diye ama karşısındaki kişi vazgeçmeyince hislerine engel olamaz.

Kier için başta dedim Emily'yi tanıyor falan, ondan böyle ama işte iş başkaymış. Gerçekleri öğrendiğim zaman hak verdim kendisine. Onunda çocukluğu zor geçmiş.

Son kısımda yaptıklarına da ne yazık ki hak verdim. Yani burada kimse haksız değildi ama Kier aralarındaki en haklısıydı bence ve tavrı olması gerekendi.

Diğer karakterlerde kitapçıdakiler çok tatlıydı, sonradan Emily'ye sürekli mesaj atmaları tatlıydı. Tabii yabancı kitapların olmazsa olmazı saçma karakterler yok değildi. Neyse ki göze sokulacak kadar değildi de okumayı çok etkilemedi.

Bir de yazarımız var tabii, Kier'in annesi, Emily'nin en sevdiği insan.

Emily annesinden görmediği şefkati bu yazardan görüyor ve okuyunca o kadar mutlu oluyoruz.

Ben çok sevdim o kısımları okurken.

Tabii bir de Emily'nin annesi. Çok kötüydü ve öyle insanların gerçekte de var olması, çevrisindeki insanların hayatlarına kara bulut gibi çökmesi çok kötü.

Tabii o anneden kaçtığı kişide arkadaşı Samantha. Kier Sam olarak tanıyor ilk başta ve erkek zannediyor, o kısımdaki kıskançlığı çok tatlıydı. :)

Her anlamda güzel bir kitaptı. Aşkı da, aileyi de, çocukluk travmaları da o kadar güzel yazmış ki yazar kalbimize dokunup, içimize işliyor. Keşke olmasa dediğimiz şeyler ne yazık ki kaçınılmaz olarak oluyor. Tabii kitap diyoruz, hayal ürünü her şey değişebilir falan ama bence böyle olması gerekiyor bazen. Burada öyle bir mevzu vardı.

Kapak ve konudan daha çok aşk dolu bir kitap bekleyebilirsiniz, evet beklentiniz bu yönde olursa hayal kırıklığına uğramazsınız ama yanında üzücü şeylerde vardı.

Ben bu yüzden sevdim.

Aşk konusu da çok tatlıydı, çiftimiz atışmalarında bile kitaplardan alıntı bulup söylemesi ve hemen kitap adının bilinmesi kitabı üstü düzey bir şeye çevirmiş. :D Çok tatlıydı oralar.

Bir ara kitaplarla ilgili bir oyun oynadılar, okurken çok eğlendim ve ilerdeki müstakbel eşimde kitap kurdu olursa tam oynanacak oyun. :D

Hem akıcı, hem tatlı, bir yönden kalbe dokunan kitapları seviyorsanız kesinlikle öneriyorum.

İrlanda'da da olduğunuz hissediyorsunuz o anlatımla. Tamam sürekli bir tarihi yer vs. anlatılmadı ama okurken diyorsunuz ki tamam ben İrlanda'nın bir kasabasında, o güzel evlerin olduğu sokakta geziyorum. Bu yüzden de çok sevdim.

Kısacası çok sevdiğim, okuyun diyeceğim, bol kitaplı, bol aşklı, azıcık duygusal bu kitabı öneriyorum. :)

Kapağı da çok güzeldi, anlamlıydı da.

Tabii yetişkin içerik vardı, bunu bilerek okumanızı öneririm. :)

Kitaba Puanım 5/5^^

Alıntılar^^

Kaşları çatılmış  ve ağzının köşeleri aşağı doğru kıvrılmıştı. En sevdiğim romanlardan biri olan Jane Austen'ın Gurur ve Önyargı kitabında hayal ettiğim Fitzwilliam Dacry'ye ne kadar benzediğini fark ettim.

*****

Kendi kendime, önlüklü bir adam hayal etme, dedim. Ama dinlemedim. Adam yemek pişiriyor ve bu da çekicilik seviyesini arşa çıkarıyordu.

*****

Tüm İrlanda maceramın sadece bir rüya olduğunu keşfetmekten korkuyordum.

*****

"Senin için, Kızıl, istediğin her şeyi değiştiririm. Sadece eve gel ve ait olduğun yerde benimle ol."

Bir yorumun daha sonuna geldik, başka yorumlarda görüşmek üzere^^

Sevgiyle kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Aramızdaki Yedi Yıl//Ashley Poston Kitap Yorumu^^

 Selamlar^^

Yine çok severek okuduğum bir kitabın yorumuyla geldim. Geçen aylarda aldığıma ama bir türlü okumadığım kitaplardan biri kendisi. Instada yorumu görünce almak istedim çünkü konusu çok farklıydı.

Evet denildiği kadar güzeldi, farklı konusu ve yazılışını sevdim ama illa ki bazı hataları vardı. Onları devamında söyleyeceğim ama kısa ve akıcı(çoğu yeri) kitapları seviyorsanız eğer yorumumun devamını okumanızı öneririm^^

Ya âşık olduğunuz kişi yedi yıl geçmişte yaşıyor olsaydı?

Clementine West geleceğini titizlikle planlamıştı: Çok çalışmalı, âşık olacak düzgün birini bulmalı ve sürekli büyük bir hayalin peşinden koşmalıydı. Bu, çok sevdiği teyzesini kaybettikten sonra kalbini güvende tutmak için hazırladığı, kusursuz bir plandı. Ancak aşk, en iyi planları bile karmaşık hâle getirebilirdi ve Clementine kalbinin bunu kaldırabileceğinden emin değildi.

Ama bir gün, merhum teyzesinin mutfağında yakışıklı bir yabancıyla; kibar gözleri, Güneyli aksanı ve limonlu turtalara karşı açıklanamaz bir düşkünlüğü olan bir adamla karşılaştı. Bu adam âşık olabileceği, ikinci şanslara inanmasını sağlayacak o kişi olabilirdi. Ama bir sorun vardı: Bu adam tam yedi yıl geçmişte yaşamaktaydı.

Clementine, teyzesinin tuhaf dairesinde kendini kalp kırıklığının eşiğinde bulduğunda bugünde yaşamayan birine âşık olmanın her şeyi mahvedebileceğini biliyordu. Oysa zaman hiçbir şekilde aşka engel değildi, asıl sorun her daim zamanlamaydı.

-Karakterimizin adı çok uzun ve karmaşık olduğu için Clem diye geçeceğim-

Clem sevdiği teyzesini kaybettikten sonra onun bıraktığı evde yaşamaya başlar. Aylarca sadece eve gidip geldikten sonra bir gün evde yabancı biriyle karşılaşınca teyzesinin verdiği sırrın gerçekleştiğinden emin olur ama söylediği diğer şey yüzünden yabancıyı evden göndermek ister ama işler çokta istediği gibi gitmez.

Clem kafası karışık bir karakterdi. Sürekli teyzesinden bahsetmesinin sebebini tabii ki de sonradan öğrendik ki hak verdim ama belli bir yerden sonra sürekli teyzesinden bahsetmesinden gına geldi. Anladık teyzenle çok gezdin, çok eğlendin ama yeter yani.

Ben diğer detayları öğrenmek istiyorum dedim durdum sonra bölümlerde.

Bu yüzden çok sevemedim ama verdiği kararlar doğrultusunda sevdiğim bir karakter oldu.

Şimdi erkek karakterimizden bahsedeceğim ama spoiler olma ihtimali o kadar yüksek ki o yüzden sevip, sevmediğimden bahsedip geçeceğim.

Çok tatlıydı, bazı yerlerde Clem'e seslenmesi beni benden aldı(Okuyanlar anladı. Limon)

O yüzden bu kısımlar çok hoşuma gitti. Daha çok okumak isterdim, o yüzden şu teyze mevzusunu bu kadar uzatmaları hoşuma gitmedi.

Yine de bu karakteri okumak çok hoşuma gitmenin yanından çok sevdim de :)

Şeflere olan ilgimiz tekrardan nüksetti. :D 

Diğer karakterlerden Clem'in arkadaşlarına bayıldımmm

Bir kez bile Clem'i yalnız bırakmamaları çok hoştu. Ve Clem'in de onlara yardım etmesi, destek olması, işleri yoldan çıkınca onlara yardım etmesi çok çok tatlı ve hoştu.

Diğer karakterlerden anladığınız üzere teyze mevzusunu hiç sevmedim, zaten illa ki işin içine abuk subuk şeyler soktular. Onda da saçmaladılar. Yani okuyan arkadaşlar bana hak verin, çocukları öğrense ne olacaktı?

Bazı şeylerin havada kalması, niye böyle detaylı saçmaladı anlamadım ve değişikti. O kısımlar kitabın güzelliğine gölge düşürmüş ama evin sihri, çiftimizin mevzusu kitabı güzelleştirmiş. Bu da bunları arka plana atmama sebep oldu ama yine diyorum, o gereksiz şeyleri koymadan da güzel bir kitap yazabilirdi.

Akıcıydı kitap ama yine teyze mevzusuna gelince sanki kitap ağırlaşıyordu. Yani genç kızı alıp bilmediği ülkelere götürüp ve sonradan çokta ilgilenmemesi(Clem kendisi anlatıyor) komikti ya. Kitap olmasa teyze kesinlikle güvenilmeyecek listenin en başında yer almalı. :D

Detayları veremediğim için yorumu çok fazla uzatmak istemiyorum, oysa ki ne çok yazacağım şey var. Spoiler olarak yazmakta istemiyorum açıkçası, okuyun siz öğrenin.

Farklı bir konu, farklı birer hayatlar ve karakterler.

Gerçekten okuduğum en ilginç kitaplardan biriydi ve ben çok sevdim. :)

Sonu beni tatmin etti, olması gereken gibi bitti.

Bir an yazar hop diye bitirecek diye ödüm koptu ama neyse ki güzel devam ettirmişti. Bu yüzden kafanızda soru işaretleri varsa onları geri plana atın ve bir şans verin derim.

Bu arada ilk başlarda bazı şeyler oluyor ve okuduğum anda aklıma bir şeyler geldi ve bumm, oldu dfghjkl

Baştan böyle detaylar verilmesi güzel ama şaşırtması daha hoş olurdu bence. :)

Yazarın yine böyle farklı kitapları basılırsa okumayı düşünürüm ama bu teyze mevzusu gibi saçma bir mevzuyu orada da uzatırsa belki de başka okumam. :)

Kitapta yetişkin içerik mevcut, onu bilerek okumanızı öneririm. :)

Kitaba Puanım 5/4^^

Alıntılar^^

Kendimi tuttum. "Seni yemin ederim ki daha önce dans ettim."

"Ama benimle etmedim."

*****

"Patates kızartması yüzünden hayatın değişti?"

"En ummadığın şeyler hayatını değiştirir."

*****

Düzenine sıkı sıkıya bağlı, kaygılı ve psikolojisi bozuk bir keşmekeştim. Etrafıma ördüğüm duvarlar öyle yüksekti ki bu duvarları neye karşı ördüğümü bile unutmuştum.

*****

Kitaplarda insana güven veren bir şey vardı. Başlangıçları, ortaları ve sonları vardı ve eğer bir kısmı beğenmezseniz, bir sonraki bölüme geçebilirdiniz. Eğer birisi ölüyorsa, o ölmeden önceki son sayfada okumayı bırakabilirdiniz ve böylece ı kişi sonsuz dek yaşardı. Mutlu sonlar kesindi, kötüler yenilirdi ve iyiler hep baki kalırdı.

*****

Düzeltilmeye ihtiyacım yoktu. Tek ihtiyacım olan şey... bana insan olduğumun hatırlatılmasıydı.

*****

Geriye dönüp baktığınızda aklınız, kalbinizin hatırlamak istediği şeyleri hiçbir zaman hatırlayamaz.

Bir yorum daha biter, başka yorumlarda görüşmek üzere^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Gece Vardiyası//Annie Crown Kitap Yorumu^^

 Selamlar^^

Ramazanın ortasında bir kitaba başlamıştım ama kitabın çokta bu ayda okunacak gibi olmadığına karar verip Ramazan’dan sonra okurum dedim. Geçen okudum ve bitti. İyi ki böyle bir karar almışım sdfghjklş

Kitap tam bir romantik severler için, yani kapağı.

İçerik olarakta gerçekten çok tatlıydı ama anca yüz sayfası falan. Geri kalan zaten eğer başka türlüydü. Buna birazdan değineceğim inşallah. :)

Kısa ve akıcı kitabın yorumu az olur diyerekten devam ediyoruz. :D

Bir kitap kurdu ve basketbol oyuncusunun yolları kesişirse... 

Yalnız takılmayı seven Kendall Holiday, cuma akşamlarını kütüphanede gece vardiyasında çalışıp, fırsat buldukça aşk romanları okuyarak geçirmeyi ve kendini kitap kurgularında kaybetmeyi tercih eder. Ancak bu durum, basketbol takımının kaptanı Vincent Knight, yaralı bileği, asık suratı ve nefret ettiği bir ders için şiir önerilerine ihtiyaç duyarak ortaya çıktığında değişir. Uzun boylu, yakışıklı ve hazırcevap olan Vincent, Kendall’ı daha önce kimsenin zorlamadığı gibi zorlar.

Kendall farkında olmadan başrolünde kendisinin olduğu aşk romanına balıklama atlar fakat bir sorun vardır: Gerçek hayatta mutlu bir sona ulaşmak, klişe dolu romanlardan çok daha fazla doğruluk gerektirir.

Kendall cuma gecesi okulun kütüphanesinden vardiyadayken sessiz sakin geçeceğini düşünür ama hiç ummadığı kişiyi karşısından görünce hem şaşırır hem de burada olmasının sebebiyle ona takılır am aişler istediği gibi gitmez, ya da gider mi?

Hiç ummadığı şeyler olduktan sonra başka bir şey düşünemeyen Kendall sadece kitaplarının dünyasındayken çıkıp, gerçek hayatı görebilecek mi?

Kendall iyiydi, hoştu ama sürekli kafasında kurup inanması(bizide inandırması) çok sıktı yani. Tamam en çok senin kalbi kırılacak, en son sen utangaçsın. :D

İşin şakası sona doğru arkadaşının söylediklerine yüzde yüz katılıyordum.

O yüzden hem sevdim hem de çok sevemedim.

Bir de kardeşim her şeyden o kadar uzak olup, bu kadar cesur olmakta şaşırttı yani.

Vincent sakatlandıktan sonra edebiyat dersi için gittiği kütüphaneden eğlenerek ayrılacağını hiç düşünmemişti. Şiir derslerini sevmesede notları için şiir okuması gerekirken Kendall ile tanışıyor.

Daha ilk dakikadan ondan hoşlanır ama işler hiçte umduğu gibi gitmez.

Şimdi böyle anlattım ama kitapta Vincent öyle abartacak kadar ortada değildi. Gerçi kitap çok uzunda değildi, yani kısa olduğu için Vincent’i çok detaylı okumadık ama ondaki mevzu çok tatlıydı, doğrusu bunu beklemiyordum.

Utangaç oluşu kitaba ayrı bir hava katmış, normalde böyle basketbol kaptanları falan okulun en çapkını, popüleri olur ve bir anda okulun en masum kızıyla çıkmaya başlar. Ama burada Vincent öyle değildi, onu beğendim işte. :)

Belkide kitapta en sevdiğim şey Vincent’in farklı bir karakterde olup, tatlı olmasıydı. Hazır böyle bir karakter bulmuşken daha çok jestlerini falan okumak isterdik ama olmadı ne yazık ki.

Kendall’ın arkadaşlarından birini çok anlamadım ama aynı evde kalıp böyle güzel arkadaş olmalı, birbirleriyle aile gibi olmaları güzeldi. Sadece son kısımda biri için saçma bir şey yazılmış, inşallah yanlış yazılmıştır çünkü GEREK YOKTURDU!!!!

Vincent’in arkadaşları da iyiydi, biri için acaba devam kitabı çıkar mı merak ettim açıkçası. Onların hikayesi ne olur bilinmez ya da biz mi kafamızda kuracağız acaba bilemedim.

Gelelim diğer detaylara.

Kitabı elinize aldığınızda ya da ilk gördüğünüzde şey diyebilirsiniz, ne kadar tatlı, minnoş bir kitap. Ama arkadaşlar dışı sizi içi beni yakar asdfghjklş

Yani kitabın yetişkin içerikli olduğunu biliyordum ama bu kadar olacağını bilmiyordum. Yukarıda dedim ya yüz sayfa sadece konu var, gerisi hep smut.

Sen her şeyden habersiz bir kızsın Kendall bu ne haller???

Aşırı abartıydı ve bazı kısımları o kadar uzatmış ki atla atla kitap bitti. :D Şaka gibiydi yaa.

Bir de en son teşekkür yazısında annesine okuma dedim ama okuduğun için teşekkür demiş. Yav abla bir git yaaa :D

Yani annene okuma demişsin ama okumayan kimse kalmadın herhalde. Yani sırf daha çok popüler olsun diye bu kadar detaylı yazacaktın ismini ya da kapağı başka şey yapsaydın. İki tane masum öğrenci oldu mu sana grinin elli tonu ki belkide grinin elli tonu bu kitaptan daha masum kalırdı.

Şok oldum yani.

Tiktok okurları azıcık kendinize gelin, edebiniz nerede kaldı?????? Asdfghjklş

Gülüyorum ama cidden yeter yani, kitabın bu kısımları çıkarsak çok bir şey kalmıyor elimizde. Konu güzel aslında, bu konu üstünde daha güzel şeyler yazabilirdi ama ablamız başka şeyler yazmakta daha diretmiş belli ki.

Çok bir edebi değeri olmayan(şiirler hariç, onlarıda ben okumuyorum) bir kitaptı. Dümdüz, sizi yormayan, benim için smut çokta önemli değil diyorsanız bakın ama bakın kitap çerezlikten çok başka bir şey.

Akıcı olması güzeldi, bu kısa ya da sadee mevzunun yüz sayfalık olmasından dolayı değil yazarın kalemi akıcıydı. Seriyse ve arkadaşları çıkarırlarsa konusuna göre okurum belki ama umarım bu kadar yetişkin içerik olmasın. Tamam bazı kitaplarda böyle ama eğer bazı şeyleri bayaa detaylı yazıp uzatacaktın bari biraz daha randevu vs gibi hoş sahneler yazsaydın, işleri güçleri başka şeydi. Neyse. :D

Kitaba Puanım 5/3,5^^

Aslında alıntı vardı ama elimde post it yoktu, ben de yapıştırırım sonra dedim yapmadım kaldı öyle. O yüzden alıntı bu sefer yok. :) Ama diyorum ya anlamlı alıntılar vardı. :)

Bir yorumda böylece biter, başka yorumlarda görüşmek üzere^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Bronz 1//Özge Naz Kitap yorumu^^

 Selamlar^^

Sosyal medyada gördüğüm ve okuyan herkesin genel olarak beğendiği seriyi ben de okudum ve bitirdim, yani birinci kitabı. Kitap hakkında hiçbir şey bilmiyordum, çok ilgimi çekmiyordu açıkçası tarzı ama yayınevinden mesaj gelince ve okuyan arkadaşıma danışınca oku dedim. İyi ki okumuşum. Tamam benim tarzım değil, içerik olarakta çok kafam karıştı ama zekice yazılan kitapları seviyorum, araştırılıp, bunun üzerine çok düşünerek çıkmış kitapları. İşte bu kitapta onlardan biriydi. Kitap daha ilk sayfasından sırlarla bezeli ve son sayfasına kadar herkes şüpheli ya da olayların daha yüzde biri anca ortaya çıkıyor, hatta o kadar bile çıkmıyor.

Bir de ne derler bilirsiniz, ilk kitabın, ilklerin günahı olmaz. İlla ki eksiklikler, kafaya oturmayan şeyler olacaktır. Bir de kitabın sonu öyle bir bitti ki dedim tamam, demek karakterimiz bu yüzden böyle davranıyor. Onu da devamında anlayacağız gibi.

“Kartlar yeniden dağıtıldı. Kartlar kaderimizdi. Kimse kaderinin dışına çıkamadı.”

Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı.

O kim miydi?

Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav.

Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere.

O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler… Onların tohumları el bebek gül bebek değil; el bebek öl bebekti.

His talihsiz bir ailede doğmanın acısını şimdiki yaşına kadar yaşamıştır ama onun getirdiği avantajlarda vardır. Zeki olmak ve kendi kendine yetebilmek. Ailesinin başına gelenlerden sonra hayatına piyanist olarak devam eden His annesinin kendisinden neden nefret ettiğini öğrenmek için onun günlüğünü bulmak ister. Şu an en istediği şey günlük ama kimsenin görmediği, bilmediği Bronz'u da tanımak ister.

İkisi içinde hiç bilmediği şeylere bulaşır ama gerçekten her şeyi bilmiyor mu?

His çok farklı bir karakterdi, zaten yaşadıklarını henüz hiç bilmiyoruz, parça parça öğreniyoruz ki zaten doğru düzgün bir şeyde öğrenmedik o da ayrı. Serinin devamında illa ki ortaya çıka mevzular ama bakalım neler olacak. Aklımda bir şeyler var ama olur mu bilemiyorum.

His'in yaşadıklarına çok üzüldüm, ailesinin kendisini sevmemesi çok kalp kırıcıydı. Hatta annesinin bunu günlüğe yazması ki bir her bölüm başı okuduk yazdıklarını(His'ten önce yani). Ben çoğunu okumadım, kadının nefreti okunu gibi değildi, her ne kadar karakterde olsa.

O yüzden His'e günlüğü okuma dendiği zaman okumaması daha hayırlı bence ama bakalım neler olacak.

Bazı yaptığı mantıksız hatalar vardı, hatta okurken beynimi yakan cinsten ama onunda bir sebebi olacağını düşünüyorum, yani kitabın sonunda olanlardan sonra onu düşünüyorum. O yüzden o kısımların çok üstünde durmama kararı aldım.

Bronz hakkında çok bir şey diyemeyeceğim. Sadece bu kadar aranan, kimsenin görmediği adamın nahif oluşu, hatalar yapması(son kısımlarda) beni şaşırttı. Ama onlarında açıklaması olacağını düşünüyorum. Ama Bronz'u okumak, His'le olan davranışları falan çok tatlıydı. Umarım devam kitaplarda daha çok sahnelerini görürüz.

Diğer karakterlerin hepsi kendine özgüydü. Hepsinin yaşadıkları çok zordu ve bu hale neden geldiklerini okumak hem üzdü hem de neden olduğunu öğrenmek güzeldi. Herkes hakkında az çok bir şeyler öğrendik ama esas karakterin halen daha sır küpü olması. Bence bu kitabı heyecanlandırıyor.

Çok karakter var ama hepsinden emin olmak için devam kitaplarda okumak istiyorum açıkçası. Yani ne kadar az çok tanımış olsakta son kısımlarda bazı şeylerin olması kafamı karıştırmadı değil.

O yüzden bu kısmı fazla uzatmadan geçiyoruz. :D

Kitabımız kartlar üzerinden başlıyor, yani dünyayı yönetenler var ve bunlarında ellerinde isimleri, özellikleri olan kartlar var. Yazar bunları tarot kartlarından yola çıkarak yazmış. Ben tarottan anlamam, o yüzden okurken fantastik ögeler gibi geldiği için çok dikkat etmedim ama bir takipçim ben tarot sevmiyorum kitapta geçiyor mu dedi. Şimdi böyle yaklaşınca bilenler ve sevmeyenler için hoş olmayabilir ama zaten kitapta bundan yola çıkarak yazıyor. Baştan hayal ürünü olduğunu bildikten sonra çok üstünde durulacak bir şey değil ama His'in her gün bir kart seçmesi, bir mum söndürmesi falan bunlar kitabı ilginç hale getiriyordu. Ve yine anlayacağınız üzere hiçbir şey bilmiyoruz.

Bu kısımlar dışında öyle vurmalı krımalı şeyler beklemeyin. Ben daha çok mafya kitabı sandım ama eğer kıyaslama olamayacaksa örnek olarak Bülbül Kapanı'nın daha çok mafya ve şiddet içerdiğini söyleyebilirim. Bu kitap biraz daha zeka üzerine yazılmış gibi, yani akıl oyunları gibi. Bu daha uydu bence.

Yazarın kalemiyle ilk defa tanıştım, bir tane asker kurgusu var. Onu da çok övüyorlar, almayı düşünüyordum ama ilk bu kitapla tanışmak kısmet oldu. Yazarın kitabın üstünde çok durduğu, araştırdığı ve ince eleyip sık dokuduğu belli. Puan verirken beynimin yanmasından dolayı puan kıracaktım ama oturup düşününce kitap o kadar zekice yazılmış ki o puanı verirsem ayıp etmiş olurum açıkçası. Bu yüzden hak ettiği puanı verdim.

Bir de fark ettim ki ben zekice yazılan kitapları daha çok seviyorum. Üstünde çok durulan, araştırılan kitapları. Yani akıcı, kafayı yormayan kitapları da seviyorum ama bu tarz kitaplarda daha bir akıcı ve sevilesi oluyor gibi hissettim. O yüzden zekice kitapları seviyorsanız okuyabilirsiniz.

Kitabı okurken sürekli beynimi yaktı, neden böyle oldu ki falan gibisinden sürekli yorumlarda bulunuyordum. Sonra final son bölümü okudum ve her şey yerine oturur gibi oldu. Tabii bu sadece benim tahminim ama öyleyse mantıksız şeylerin neden böyle olduğunu anlam verdim ama yukarıda da dediğim gibi ilk kitabın günahı olmaz arkadaşlar, o yüzden devamına bakalım nasıl olacak.

Bunların yanında akıcı olması da kitaba artı puan veriyordu. Hem bu tarz olup, hem akıcı olması güzel bence. Kısacası benim önyargımı yıkıp, sevmeme neden olan bir kitaptı. Ben de merak ediyorum diyorsanız bir şans verebilirsiniz. Ve duyduğuma göre ikinci kitap daha güzelmiş, heyecanlandım. :)

Tasarımı çok güzeldi ve bir anlamının olması hoş. Bu yayınevinden okuduğum ilk kitaptı. içinde şeffaf ayracı ayrıca güzeldi.

Kitabın bu ikinci farklı basımı, ilk başka bir yayınevinden çıkmış ve anladığım kadarıyla yazar bu yayınevinden çıkan kitapta eklemeler yapmış, yani okumak isterseniz bu yayınevinden almaya özen gösterin derim. :)

Kitaba Puanım 5/4^^

Alıntılar^^

"Sen öyle her çağırana gelir misin?" diye sordum, sesimdeki alaycı tonun farkında olarak.

*****

"Suçsuz olduğunu kanıtlamak istiyor musun?" diye sordu.

"Evet!" diye sağır edecek şekilde bağırdım. "Evet! Evet! Evet!"

"Nikah masasında değiliz, o sesini alçalt biraz," dedi.

*****

"... Hisar, inanmıyorum sana. Gözyaşlarını boş yere akıtma, yanakların ıslanınca kurulamak zorunda kalıyorum ve bunu istemiyorum."

*****

"Çok gerçekçi fakat bir o kadar sahteydi. Biz de öyleydik zaten.

*****

"Kimse daha önce bana ne çaldığımı sormamıştı. Hem de hiç kimse."

"Kimsenin ilki olmamıştım," dedi.

"İlk olmak değişik bir şeymiş. Ne hissetmem gerekiyor?"

"Pişmanlık," dedim.

Başka yorumlarda görüşmek üzere, sevgiyle kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Yalnızlığın Kara Laneti//Brigid Kemmerer Kitap Yorumu^^

 Herkese selam^^

Hayırlı Ramazanlarınız olsun, şu an bunu yazarken Ramazan ayındayız, inşallah Ramazan bitmeden paylaşırım. :D Şu cümleyi yazdıktan sonra aradan birkaç gün geçti bile. :D Diyorum ya anca yazıyorum, paylaşıyorum falan.:/

Gelelim kitaba, seriyi yıllar önce almıştık, son kitabı da aldık ama ikinci kitap sürekli basım sıkıntısı yaşadığı için kaç senedir daha yeni alabildik. Eee almışken, bir de Çirkin ve Güzel uyarlaması olunca aklımı çeldi. O yüzden okumaya başladım.

Evet güzeldi, akıcıydı ama beklediğim gibi değildi. Tabii beklentimde yüksekti, ondan de beklediğimi bulamamış olabilirim. :)

Âşık ol, laneti boz.

On sekizinci yaşının sonbaharını tekrar tekrar yaşamaya lanetlenen Kordiyar veliahtı Prens Rhen, bir kızı kendine âşık edebilirse laneti kolayca bozabileceğini sanmıştı. Fakat önüne çıkan herkesi ayrım yapmaksızın parçalayıp öldüren bir canavara dönüştüğünde, işinin o kadar da kolay olmayacağını çabucak anlamış, sonunda kendi kalesini, ailesini ve umudundan geriye kalan son kırıntıyı da yok etmişti.

Harper için hayatta hiçbir şey kolay olmamıştı. Uzun süredir ortalarda görünmeyen babası, ölüm döşeğindeki annesi ve serebral palsisi nedeniyle devamlı kendisini küçümseyen abisi Harper’ı ayakta kalmak için sert ve dayanıklı olmaya mecbur etmişti. Ancak bir gün sokakta saldırıya uğrayan bir kadına yardım etmek isterken kendini bambaşka bir dünyada buldu.

Laneti Boz, Krallığı Kurtar.

Harper nerede olduğunu ve neye inanacağını bilmiyordu. Prens mi? Lanet mi? Canavar mı? Harper, Rhen’le vakit geçirdikçe asıl tehlikenin ne olduğunu anlamaya, Rhen de Harper’ın, baştan çıkarması gereken sıradan bir kız olmadığını fark etmeye başlayacaktı.

Fakat Harper’ı, Rhen’i ve ülkedeki herkesi Kordiyar’ın esiri olduğu lanetten kurtarmaktan daha fazlası gerekecekti.

Yıllar önce babasının bulaştığı kötü adamlar yüzünden kardeşinin yaptığı işi kollamak için beklediği sırada zorla götürülen kadına yardım etmek ister ama yapan adamla kendini bir anda çok farklı bir yerde bulunca ne olduğunu anlayamaz.

Birkaç kere kaçma girişiminde bulununca buradan çıkma ihtimali olmadığını anlar ve kaderine razı olur.

Kulede sadece prens ve komutan vardır. Canavarın ünü sebebiyle kulede kimse kalmamıştır ama bunların yanından garip şeyler olmaktadır.

Harper'ın ilk baştan hemen olaya adapte olması çok saçmaydı. Sonuçta geldiğin yer çoook farklı ve kafayı yemiş olabilirsin. Hiç bunları düşünmeden ilk kaçmak istedi, sonradan hemen alıştı, sorgulamadı.

Yani neden böyle saçma bir şey oldu anlamadım ama sonradan yaptığı fedakarlıklar, Rhen için yaptıkları çok güzeldi.

Sevdim kendisini yani. :)

Rhen, yıllar önce yaptığı hata sebebiyle ailesini kaybetmiş ve lanetlenmiştir. O günden sonra sürekli döngüler olur ve bir sürü kızı kule getirmişlerdir ama bir türlü kızları kendine aşık edemez. Son şansı ise Harper'dır.

Bildiğimiz masaldaki çirkin kendisi. Bu zamana kadar sadece laneti bozmak ister ama Harper'ın yaptıklarından sonra halkının tek kaldığını fark eder ve onun için bir şeyler yapmak ister.

Rhen sürekli başlarda nasıl kibirli olduğunu anlatıp, sonrada o kibrinden hiçbir şey kalmaması ve halkını düşünmesi o kadar güzeldi ki. Yani kitabın belki de kilit noktası, güzel tarafı buydu diyebiliriz.

Devamında neler olacak, çıkan sırlardan sonra ne gibi kararlar verecek merak konusu. O olay zaten başlı başına derin bir mevzu.

Diğer karakterlerden komutanın bir ara aşk üçgeninin içine girecek diye korktum, umarım diğer karakterlerden bir şeyler olur ki yani bundan sonra Harper kimi seçecek mevzularına giremeyiz artık.

Ve komutanın en sonra yaptıkları kafa karıştırıcı, neden böyle yaptı sorularının cevabı devamında olacak gibi.

Kitapta en sevmediğim şey ise Harper'ın kardeşi. Yani güzelim kitabın içine neden edersiniz ki. Tamam şöyle bir üstünden geçti tamamdır, bir anda kitabın devamına dahil oldular. Gerek var mıydı diye sorarlar adama? O yüzden puan kırdım, normalde farklı bir puan verecektim ama bunu hak etti. İnşallah devamından görmeyiz, lütfen yaniiiiiiii.

Fantastik olarak çok ahım şahım değildi tabii ki ama öyle sürekli yenilenen yemekler, müzik çalan salon ve sonradan dönüşen canavar mevzusu güzeldi.

Beni çok fazla yükseltmedi kendine ve tek kitapla her şey bitebilirdi, çokta devam etmeye gerek yoktu yani. Bir yüz sayfa daha ekle bitsin gitsin.

Şu an devamını okumak istersem sırf Harper ve Rhen arasından olanları merak ettiğimden okurum ama belli de olmaz, bakmışım hiç seriye devam etmiyorum. :D Bu aralar o kafadayım nedensiz. :D

Akıcı oluşu çok güzeldi ama bazı yerlerinden o kadar hatalar vardı ki tekrar tekrar okudum. Artık yazardan mı yoksa çeviriden mi bilemiyorum ama bir sıkıntı vardı.

Çok yormayan fantastik istiyorsanız tam sizlik, hem uyarlama seviyorsanız bu da güzel olur ama bu konu sebebiyle beklentiniz çok fazla olmasın. Ben çok fazla bir Çirkin ve Güzel mevzusu göremedim, öyle evrilseydi kitap daha mı güzel olurdu ne. Ve devamını okumasam da keşke devamındakilerde farklı masallar uyarlaması olabilirdi, ilgide çekebilirdi yani.

Kısacası okumak isterseniz yorumum böyle, karar size kalmış^^

Kitaba Puanım 5/3,5^^

Alıntılar^^

"Demir Gül büyülü değildir."

"İyi. Nedir öyleyse?"

"Lanetli."

*****

"Sana aşık olmayacağım," dedi.

Söyledikleri şaşırtıcı değildi. İçimi çektim.

"İlk olmayacaksınız."

*****

Elbette son şansım beni hakir gören ver her fırsatta yeni bir sorun çıkaran bir kız olacaktı. Öne atılan her adım, geriye iki adım gitmeye yazgılıydı.

*****

Bu, tüm döngülerin en acımasızı gibiydi, bana yanımda duracak kadar cesur bir kız bahşedilmişti ama geri dönmek istediği bir evi ve ailesi vardı.

"Kendine bir şey almadın."

"İhtiyacım olan bir şey yok." Zaman hariç.

Bir yorumun daha sonuna geldik, başka yorumlarda görüşmek üzere^^

Sevgiyle kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Şubat Ayı Raporu^^

 Selamlar^^

Şubat ayı kısa olsa da verimli bir ay oldu. Tamam kitap konusundan çok iyi değildi ama çok güzel bir dizi izledim,  bence o da yeterli olur diye düşünüyorum. :)

Beş kitapla Şubat ayını kapattım, çok güzel şarkılar buldum ve dediğim gibi güzel bir dizi izledim.

Zaten bir önce ki ayda Avrupa Yakasını izlediğimi biliyorsunuzdur, bu ayda da izledim ama sonra bir videoya denk gelip başladığım dizi sayesinden Kore dizilerimi, Avrupa Yakasını falan hep unuttum.

Tabii çok güzel bir filmde izledim. O da çok güzeldi. Şimdi hepsinden bahsedeceğim inşallah^^

İlk kitabımız İkinci Bir Şans. Gelir gelmez hemen başladım. Yılbaşı temalı ama karakterimizin geçmiş kötü geçen bir yılı unutmaması ve denk geldiği cadı sayesinde o kötü yılı tekrardan yaşama şansı yakalamasını anlatıyor.

İkinci şansları hep aşk olarak biliriz ya, bu sefer öyle değildi.

Ben çok sevdim, karakterimizin yaşadıkları, hataları ve bunlardan ders çıkarması, daha mantıklı(genelde) kararlar vermesi güzeldi. Öneririm. :)

Tam puan verdim bu arada bu kitaba. :D

Ve gelelim o çok övdüğüm diziye. :D Hangi dizi olduğunu gördüğünüzde şaşırabilirsiniz. :D

İki sene önce yayınlanmış yaz dizisi Seversin'i izledim.

Dizi 20 bölüm, her bölüm iki saat. Bu gözünüzü korkutabilir ama çoğu yeri 2x hızlandırıp, gereksiz yerleri de atlarsanız daha kısa olabiliyor.

Ben oyunculara bayıldım ama en çok Burak Yörük'e. 4N1K filminden sonran ilk uzun izlediğim dizisi oldu ve dedim ki bu adam neden başka dizilerde başrol değil?????

Mimik desen var, oyunculuk desen var, sempatiklik desen var. Daha ne olsunnn.

Bitirdim diziyi, şimdi ikizle beraber bir kez daha izliyorum ve yemek hazırlama vs derken izliyorum sürekli. Yorumunu yazacağım inşallah^^

Film çok izleyemiyorum ama izlediğim zamanda da güzel şeyler izliyorum. Tam böyle kafamı dağıtsın diye açtım ama çok sevdim.

Normalde alt yazılı film izlemem, dublaj severim.

Ama buna alt yazılı olarak dayandım, o derece beğendim.

Tabii kısaydı, bazı yerler saçmaydı ama çerezlik güzel bir filmdi. :)

Son olarak ayın şarkısına gelelim.

Seversin dizisinde çiftimiz beraber düet yapıyor.

Dedim herhalde sanatçı söylüyor ama hayır Burak ve İlayda kendileri söylüyor ve Burak o kadar güzel söylemiş ki orijinal versiyonu bıraktım bunu dinliyorum.

Ama nakarat o kadar uzun ki sadece ilk dört kısmı aklımda, diğer kısımları anca şarkıyla beraber söyleyebiliyorum. :D

Bu da orijinal ve sanatçısının albüm kapağı.

Aşk acısı çektiriyor resmen söyleyen. Diğer Çok Yazık şarkısı falanda baya yürek yakandan. :D

Şu an Ramazan, Mart ayı daha sakin geçer diye düşünüyorum.

Çünkü kitap bitirmeme rağmen halen daha yeni bir kitaba başladım. Bakalım. Ramazan'da çok zor okuyorum, ondan korktuğum için bir türlü kitap bulamadım.

Yine farklı bir kitap aldım elime, inşallah bu sefer devam ederim. :D

Sizin Şubat ayı nasıl geçti?

Diğer yazılarımda görüşmek üzere, sevgiyle kalın^^

Hayırlı Ramazanlar^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube