Selam^^
Yeni yılın yazıları gelmeye başlayacak yazarsam eğer. 2020 yılının son kitaplarından biri Tanyeri Fecir, aylar önce ilk kitabı okuduğum zaman en kısa zamanda ikinci kitabı okuyayım dedim, neyse ki öyle de oldu. Birinci kitabın sonu o kadar şaşırtıcı bitti ki devamında neler olacak diye bakmıştım ne yalan. :D Ama devamı, bence yazarın Şehir, zehir ve Hamza'dan sonra en iyisi serisi. Gerçi Şehir, Zehir ve Hamza'nın seri olmasını çok isterdim. :) Neyseeee :D
Ateşoyuk halkı alevlerin gölgesinde, artık savaşın çığlıklarını dinliyor. Kızıl gök ve kara kışın ortasında kalan tüm sırlar, çorap söküğü gibi birer birer çözülmeye başlıyor. Sınanan bir aşk, kaybedilen güven ve kapıda bekleyen kayıpların hikâyesi bir kez daha yazılıyor...
Bir orman yandı.
Adamla haykırdı, kadınla sustu, dalları arasında şafağın doğumunu sancıladı.
Kadın adamı vurmuş ama kendi kanını akıtmıştı. Adam kadının zihnindeki çatlaklara sızmak için her anı kolladı.
Bastığı toprak alevlerle yarılırken ikisi de iki uçtan birbirine baktı, çünkü başlayan savaşın ilk narası ikisi arasında atışmıştı. Ne adam kadını bıraktı ne de alevler bir an olsun durup soluklandı.
Buradayım Arsıl Alaz ya da... Ya da değilim, çünkü artık kendime bile güvenim yok. Zihnimin bana ihaneti öyle sıradanlaştı ki, hatıralarımı sıkı sıkı tuttuğum anlarda bile avuçlarımın bomboş kaldığını görebiliyorum.
